Daha önce Yemen siyasetindeki aşiretlerin rolünü Suudiler yönetiyordu. Bugün ise artık aşiret nüfuzunu kullanan ve bu farklı grupları stratejik olarak yöneten baskın güç Ensarullah Hareketi.
YDH- The Cradle’da Saqr Abo Hasan imzasıyla yayımlanan yazıda aşiretlerin Yemen siyasi hayatındaki etkin rolü ele alınıyor. In Yemen, tribes hold the keys to power başlıklı yazıyı Keda Bakış çevirdi.
***
Yemen’deki çeşitli aşiretler ülkedeki savaş ve çatışmalarda önemli bir rol oynamaktadır. Bugün aşiret nüfuzunu kullanan ve bu farklı grupları stratejik olarak yöneten baskın güç yabancı güçler değil Ensarullah’tır.
Yemen’deki iç çatışmaların kapsamlı tarihi boyunca, aşiretlerin önemli rolü, hem dış savaşların hem de iç iktidar mücadelelerinin sonuçlarını şekillendirmede çok önemli olmuştur. Yemen’in sosyal dokusuna ve askeri dinamiklerine derinlemesine işlemiş olan bu kadim aşiret yapıları, Altı Sadaa Savaşı’nda [Suudilerin desteklediği Ali Abdullah Salih rejimi ile Ensarullah Hareketi arasındaki savaşlar] görüldüğü üzere, üstün askeri ve güvenlik aygıtlarına sahip devletin dahil olduğu çatışma dönemlerinde bile belirleyici roller oynamıştır.
2004-2010 yılları arasında gerçekleşen bu savaşlar, hükümet güçlerinin Yemen’in Ensarullah direniş hareketiyle çatışmasına tanık oldu. Ancak her iki taraf da sadece kendi aşiret müttefiklerinin desteğiyle savaşa girebildi.
Yıllar geçtikçe ve özellikle de günümüzde, Husi aşiretinin bulunduğu kuzey bölgelerindeki Yemenli aşiretler, uygun siyasi ve sosyal koşullar altında harekete geçirilebilecek müthiş bir gücü temsil eden “bitmeyen bir savaşçı kaynağına” dönüştü.
Yemenli yazar Ali Abdullah al-Dhayani’nin de vurguladığı gibi, bu belirli Yemenli kabileler, erkekleri – ve hatta bazı bölgelerde kadınları – günlük yaşamlarının ayrılmaz bir parçası olarak silah taşıdıkları için doğaları gereği savaş konusunda yeteneklidir.
168’i kuzeyde ve geri kalanı güneyde olmak üzere yaklaşık 200 Yemenli kabile bulunmaktadır.
Haşit ve Bakil kabileleri
Yemen’in askeri, sivil ve idari alanlarındaki en güçlü güçler Haşid ve Bakil aşiret konfederasyonlarıdır. El-Ahmer ailesi Haşid konfederasyonuna, Ebu Lahum ailesi ise Bakil konfederasyonuna liderlik etmektedir. Haşid aşiretinin nüfuzu, merhum liderleri Abdullah el-Ahmer’in oğulları için Yemen Temsilciler Meclisi’nde dört sandalye elde etmelerini sağladı.
Öte yandan, merhum babası Sinan Ebu Lahum’un halefi Saba Ebu Lahum şu anda Bakil aşiretine liderlik ediyor.
El-Ahmar ve Ebu Lahum aileleri uzun yıllar boyunca “Yemen Şeyhlerinin Şeyhi” gibi saygın bir makam için yarıştı. Bu unvan, mevcut siyasi koşullara bağlı olarak iki aile arasında dönüşümlü olarak kullanıldı.
Haşid ve Bakil konfederasyonları arasındaki gevşek ittifak, kuzey ve doğu Yemen’deki kabilelerin çoğunu kapsamakta ve onlara önemli bir nüfuz sağlamaktadır. Ensarullah’ın Bakil konfederasyonuna, merhum eski cumhurbaşkanı Ali Abdullah Salih’in Sanhan aşiretinin ise Haşid’e ait olduğunu belirtmek önemlidir.
Iraklı araştırmacı Nizar el-Abadi tarafından yapılan ve Yemen’de Salih’e bağlı Genel Halk Kongresi Partisi’ne (GPC) bağlı Al-Mutamar.net web sitesinde yayınlanan bir araştırmaya göre, 168’i kuzeyde ve geri kalanı güneyde olmak üzere yaklaşık 200 Yemenli kabile bulunmaktadır. Bu kabilelerin çoğunluğu dağlık bölgelerde yaşamaktadır.
Siyasette kabilecilik
Yemen’in tarihi boyunca birbirini izleyen yönetimler, sadakatlerini kazanmak için çeşitli taktikler uygulayarak sürekli olarak aşiretler üzerinde otorite sağlamayı amaçlamıştır. Salih’in 1980’lerin başında “Aşiret İşleri Kurumu"nu kurması bunun örneklerinden biridir. Bu kurum, ülke çapında çok sayıda aşiret liderine aylık maaş ve ikramiye dağıtımını kolaylaştırarak çıkarlarını Salih’in iktidardaki GPC’si ile etkin bir şekilde uyumlu hale getirdi.
Adının açıklanmaması kaydıyla konuşan aşiretlerden birinin lideri The Cradle’a hükümetin bu yaklaşımının aşiret liderleri arasında materyalizmi ve yolsuzluğu teşvik ettiğini ve Salih hükümetine sadakatlerini satın aldığını söyledi:
Aşiret İşleri Kurumu’na katılmak rejime sadakate dayanıyordu. İktidar partisine muhalif olanlar maaşlarından mahrum bırakılarak cezalandırılırken, hiçbir etkisi olmayan yüzlerce şeyh de bu kuruma dahil edildi. Bazen marjinal figürler aşiretin liderliğini üstlenmeye itildi.
Salih’in 2012 başlarında istifa etmesinin ardından Aşiret İşleri Kurumu’nun lağvedilmesi ve yıllık yaklaşık 13 milyar Yemen riyali olan bütçesinin ulusal altyapıya tahsis edilmesi yönünde öneriler ortaya atıldı. Ancak Muhammed Salem Basindwa başkanlığındaki yeni hükümet bu yolu izlemeyi tercih etmedi. Bunun yerine, aşiretlerden bir kaynağa göre, Salih’in “aşiret liderlerini kazanmaya” yönelik yerleşik mali stratejisini sürdürmeyi seçti.
Yemen’de 2011’de yaşanan ‘Arap Baharı’ sırasında Salih, özellikle Haşid Reisi Sadık el-Ahmer de dahil olmak üzere çeşitli liderlerin ayaklanmaya açık destek vermesinin ardından aşiretlerin muhalefete yönelik artan desteğini engellemek için “Yemen Aşiret Konseyi” adında yeni bir kurum oluşturdu.
Siyasi aktivist Shaalan al-Abrat’ın da belirttiği gibi, Sanaa’nın 100 km güneyinde yer alan Dhamar gibi bazı Yemen şehirlerinde 11 Şubat devrimi olarak adlandırılan sürecin ilerlemesinde aşiretlerin katılımı önemli bir rol oynadı.
Ensarullah’ın kalesi olan Yemen’in kuzeyindeki Saada kentinde 2012 yılının sonlarına doğru direniş hareketini destekleyen aşiret liderlerinden oluşan “Aşiret Halk Uyum Konseyi” kuruldu. Bu konsey, merkezi Sanaa’da bulunan Ensarullah liderliğindeki mevcut hükümetin kontrolü altındaki bölgelerdeki ve ötesindeki tüm kabileleri kapsayacak şekilde hızla genişledi.
Yemen Çalışmaları ve Araştırma Merkezi’nin siyasi bölüm başkanı Dr. Abdo al-Bahsh gelişmeleri şöyle anlatıyor:
[Bu konsey] Yemen’in siyasi gerçekliği tarafından dayatılmış ve Yemen’i Amerikan kontrolüne tabi kılmaya çalışmıştır... [Yemen halkının özlemlerini ve ulusal iradesini mezhepsel, etnik, bölgesel ve dar partizanlıktan uzak bir şekilde ifade etmektedir.
Konseyin liderliğini Saada vilayetinden bir aşiret lideri olan Dhaif Allah Rassam üstlendi. Halihazırda Sanaa’nın yetkisi altında bulunan tüm Yemen vilayetlerine yayılmış şubeleri ve temsilcileriyle konseyin erişimi kayda değer. Özellikle konseyin etkisi, Yemen’deki Şebva, Ma’rib ve El-Dhalea gibi bölgeleri de kapsayacak şekilde kendi kontrol alanlarının ötesindeki kabilelere de uzanıyor.
Konseyin Dhamar şubesi başkanı Abbas el-Amdi, aşiretlerin anlaşmazlıkların çözümünde çok önemli bir role sahip olduğunu ileri sürerek bu savı destekliyor. Amdi, Yemen’e yönelik saldırı yıllarında konseyin iç uyumu teşvik etmede, aşiret kan davalarına son vermede ve savaş cephelerine aşiret savaşçıları sağlamada hayati bir rol oynadığının altını çiziyor.
Ensarullah’ın aşiret yapılarını maharetle kullanması onun yükselişini kolaylaştırdı ve ideolojisiyle aşiretçiliği birleştirerek taraftar topladı.
Ensarullah’ın siyasi yükselişi
Yemen’deki siyasi gruplar popülaritelerini arttırmak için tarihsel olarak aşiret bağlantılarını kullanmışlardır. Suudi Arabistan tarafından desteklenen ve Müslüman Kardeşler ile bağları olan Islah Partisi 1990’da kurulduğunda stratejik olarak aşiret liderleriyle yakınlaştı. Haşid aşiretinin lideri Abdullah bin Hüseyin el-Ahmer partinin başkanı oldu.
Aşiret liderlerinin hükümet otoritesi üzerindeki hakimiyeti, Haşid aşireti reisinin kardeşi Hamid el-Ahmer tarafından gösterildi. El Cezire’ye verdiği bir röportajda Salih’in muhalefetine destek verdikten sonra Sanaa’ya dönmekten korkup korkmadığı soruldu. Kendinden emin bir şekilde “Sadık el-Ahmer’in liderliğinde ve Haşid aşiretinin bir parçası olan hiç kimse korkmaz” cevabını verdi.
Aşiret bağlantılarının etkisi Salih’in 2012 Körfez Girişimi ile görevden alınması sırasında açıkça görüldü; bir grup Yemenli aşiret ve siyasi grup iktidarın sorunsuz bir şekilde devredilmesini kolaylaştırmak için işbirliği yaptı.
Eş zamanlı olarak Ensarullah da hareketinin erişim alanını genişletmek için aşiret bağlantılarından yararlandı ve ülkenin kuzey bölgelerine odaklandı. Salih’in GPC’si ve orduyla kurduğu stratejik ittifaklar sayesinde Yemen genelindeki nüfuzunu istikrarlı bir şekilde genişletti.
Ensarullah’ın aşiret yapılarını maharetle kullanması onun yükselişini kolaylaştırdı ve ideolojisiyle aşiretçiliği birleştirerek taraftar topladı. Yemenli siyasi analist Abdul Salam al-Nahari’nin de belirttiği gibi bu simbiyotik ilişki askeri ve popüler yükselişine katkıda bulundu:
[2012’den önce Ensarullah’a inanan birini bulmak yıllarca süren yanlış bilgilendirme nedeniyle zordu. Ancak 2015’ten sonra toplum, özellikle de savaşlardan ve iç çatışmalardan bitkin düşmüş kabileler arasında Ensarullah’ın farkına varmaya başladı... Yemen’deki savaştan sonra kabile, toplumun sebatında ve savaşan cephelere silah, para ve asker tedarikinde önemli bir rol oynadıktan sonra artık daha uyumlu hale geldi.
Kabile-merkezli stratejiler
Nahari, Suudi Arabistan öncülüğünde Yemen’e karşı başlatılan saldırının ülkeyi kritik bir dönemece soktuğunun altını çiziyor: Ya Amerikan koruması altında kalacak ya da sonuçları ne olursa olsun bu korumadan kurtulacak. Yemen halkının bağımsızlığı seçtiğini ileri sürüyor.
Dış saldırı Yemenlileri, Ensarullah’ın çok sayıda aşiret liderinin önemli mevkilere yükselmesini teşvik ettiği ve onları sorumluluk üstlenmeleri için güçlendirdiği bir dönemde bir araya getirdi.
Bu konuda çok sayıda örnek verilebilir. Yemen’in orta kesimindeki el-Beyda bölgesinde aşiret reisi Salih bin Salih el-Vahbi 2016 yılında “Vahbi Tugayları “nı kurdu. Kendisinin 2021’de vefat etmesinin ardından liderliği oğlu Bakil üstlendi.
Suudi Arabistan’ın güney sınırına yakın Saada vilayetinin kuzeyinde yer alan Al-Razzamat bölgesinde, aynı zamanda Temsilciler Meclisi üyesi olan aşiret lideri Abdullah Aydah al-Razami, Ensarullah Kurucusu Hüseyin Bedreddin el-Husi’yi destekledi. El Husi’nin öldürülmesinin ardından aşireti hükümet güçlerine karşı şiddetli bir savaşa girişti.
Yemen’e yönelik yabancı saldırganlığının ortasında Abdullah Aydah el-Razami’nin oğlu Yahya el-Razami, Hamidan ekseni güçlerinin komutanı olarak atandı. Ensarullah’a bağlı elit güçler olan “Ölüm Tugayları “nın sorumluluğunu üstlendi.
Yahya el-Razami 2019 Allah’ın Zaferi operasyonunda çok önemli bir rol oynadı. Onun liderliğindeki güçler, Riyad’daki Yemen hükümetine sadık binlerce askeri başarıyla esir aldı. Ayrıca önemli miktarda silah ve askeri teçhizat ele geçirdiler.
El Nahari, herhangi bir çatışma alanında halk desteğine sahip olmanın önemini vurguluyor. Böyle bir destek olmadan açık arazide savaşmaya benzer. Ensarullah stratejik bölgelerde elverişli ortamlar yaratmak için aktif olarak çalışmıştır.
Marib’de olduğu gibi bazı kabileleri antlaşmalar ve anlaşmalar yoluyla etkisiz hale getirerek Ensarullah minimum savaş maliyetiyle nüfuzunu genişletti. Bu da Yemen’in kabile siyasetini stratejik olarak anladıklarını gösteriyor.
