YDH- Enis Nakkaş 1951’de Beyrut’ta dünyaya geldi. İlk eğitimini Beyrut’taki “el-Mekasidu’l İslami” okulunda gördü. Çocukluğundan beri emperyalizm karşıtı mücadelelerin içinde yer aldı.

Çocukluğunda Fransız sömürgeciliğine karşı mücadele veren ünlü devrimci Cemile Buheyrad’a destek gösterilerine katıldı.

1964 yılında gizlice el-Fetih hareketine katıldı. 1969’da Lübnan hükümetinin ve Arap ülkelerinin İsrail komandolarının Beyrut havaalanına yaptığı saldırı karşısındaki sessizliğini protesto için açlık grevi yaptı ve hastanelik oldu. Aynı yıl İsrail rejimine karşı askeri eylemler başlattı.

El Meyadin televizyonunun haberine göre Enis Nakkaş gündüzleri üniversite gösterilerine katılıyor geceleri ise  silah yetersizliğine rağmen askeri eylemlerde bulunuyordu.

1973 savaşında ilk defa siyonist yerleşim merkezlerine roket saldırılarında bulunan gruplara katıldı.

Nisan 1975’teki Lübnan iç savaşına katılmadı, el-Fetih liderlerine yazdığı mektuplarla savaşın vahim sonuçları konusunda uyarılar yaptı. 

Enis Nakkaş, 2008 yılında İran’dan yayın yapan bir internet sitesine verdiği mülakatta iç savaş yıllarını şöyle anlatmıştı:

“O dönemde iç savaş hengamesi yaşanıyordu; fakat ben o savaşa katılmadım. O dönemde Lübnan’ın güneyinde huzur vardı. Tüm Lübnanlıların iç savaşla meşgul olduğu o dönemde ben kendime güneyle ilgili bir mücadele ve savaş programı yaptım. Oradaki gençlerden oluşan bir örgüt kurdum. İç savaş sakinleşince bizim örgütümüz güneyde İsrail’e karşı eylemler yaptı.”

Irkçı İsrail rejiminin 1978’de Lübnan’a saldırısı sırasında Güney Lübnan’a gitti; el-Fetih’ten ayrılıp kendi örgütünü kurmaya karar verdi.

Enis Nakkaş el-Fetih’ten ayrılmış olsa da örgüt onu kendilerinden biri olarak görmeyi sürdürdü; hatta 22 Şubat’ta tedavi görmekte olduğu Şam’da hayatını kaybetmesinden sonra ilk taziye mesajını yayımlayan el-Fetih oldu.

Enis Nakkaş, Güney Lübnan’daki Bin Cubeyl kenti ile şu an İsrail rejiminin işgali altında bulunan Kefer Şuba’da iki örgüt kurdu. Örgütünün üyelerinden biri de daha sonra Hizbullah’ın komutanı olacak olan İmad Muğniye’ydi. Enis Nakkaş’ın örgütünün üyeler daha sonra Lübnan Direnişinin komutanları oldu.

1979’da gerçekleşen ve İsrail’in Tahran büyükelçiliğini Filistin Kurtuluş Örgütü’ne veren İran İslam Devrimi’ne ilgi duydu. Filistinli liderlerle İran devrimi liderleri arasında koordinatör rolü oynadı. 

Enis Nakkaş’ın İran İslam Devrimi ile olan ilişkisini “Nakkaş, aradığını İran İslam Devrimi’nde bulmuştu” diye özetleyen el-Meydin televizyonu, şu bilgileri verdi:

“Enis Nakkaş’ın İranlı devrimcilerle ilişkisi, devrimden sonra başlamış değildi. Devrimden önce de bazı İranlı şahsiyetler, Lübnan’da onun örgütünde eğitim almıştı. Kendisi, bir söyleşisinde bunu şöyle açıklamıştı: ‘Ben Filistinlilerin İran’la irtibat sorumlusuydum. İran’dan gelen direnişçiler, Beyrut’un güneyindeki Damur Kampında eğitim alırdı. Hac İmad (Muğniye) de o rada bulunuyordu. Bu, Halde – Beyrut yolundaydı. 

Bir diğer kamp da Sur kentindeydi. Oraya birçok İranlı gelirdi; özellikle de Celaleddin Farsi’nin ve Muhammed Montezeri’nin örgütlerinden gelirlerdi. Silahlı mücadele ve bomba eğitimi alırlardı. El- Fetih ilişkilerinde çok açıktı, gelen herkese yardım ederdi…”

Enis Nakkaş, Lübnanlı gençlerin işgalci İsrail rejimine karşı mücadeleye katılmasında ve eğitiminde çok belirgin rolü olan biriydi. O, Güney Lübnan’daki askeri eğitim kamplarında ideolojik bir sınırlama koymuyordu. Kendisinin ifadesiyle onun Güney Lübnan’daki kamplarında Marksistler, Maocular, milliyetçiler ve Müslüman Kardeşler üyeleri eğitim alırdı.

Enis Nakkaş’ın mücadelesi sadece askeri alanla sınırlı değildi. 2009 yılında “Stratejik Araştırmalar Enstitüsü” kurmuştu ve bu enstitü bünyesinde sayısız makaleler yazmıştı.

Son dönemlerde birçok televizyon kanalında bölgesel gelişmelerle ilgili analizler yapan Enis Nakkaş, birkaç yıl önce de bölge ülkelerinin sorunlarının konfederalizmle çözülebileceğini savunan bir de kitap yazmıştı.

Enis Nakkaş, 22 Şubat 2021’de korona tedavisi gördüğü Şam’daki bir hastanede hayatını kaybetti.