YDH - Filistin asıllı Amerikan vatandaşı gazeteci Remzi Barud, editörlüğünü üstlendiği The Palestine Chronicle portalında yer bulan köşe yazısında, Siyonist rejimin Hamas'ın siyasi büro başkanı İsmail Heniye'ye suikast düzenlemedeki motivasyonunu ele alıyor.
İsrail'in 31 Temmuz'da Tahran'da Hamas'ın siyasi büro başkanı İsmail Heniye'yi öldürmesi, Tel Aviv'in daha geniş bir çatışma için umutsuz arayışının bir parçasıdır. Bu, çaresizlik kokan bir suç eylemidir.
İsrail, 7 Ekim'de Gazze savaşının başlamasından hemen sonra, bölgedeki soykırımı, Washington'un yanı sıra İran ve diğer Orta Doğu ülkelerini de içine çekecek uzun vadeli bölgesel bir savaş hedefine ulaşmak için bir fırsat olarak kullanmayı bekliyordu.
Gazze'deki soykırıma ve bölgedeki çeşitli çatışmalara verdiği koşulsuz desteğe rağmen ABD, İran ve diğerlerine karşı doğrudan bir savaşa girmekten imtina etti. İran'ı yenmek Amerika'nın stratejik bir hedefi olsa da ABD, şu anda bunu gerçekleştirecek irade ve araçlardan yoksun.
Gazze'de on ay süren başarısız bir savaşın ve Lübnan'da Hizbullah'a karşı askeri bir çıkmazın ardından İsrail, bir kez daha daha geniş çaplı bir çatışma için çabalarını hızlandırıyor. Fakat bu kez İsrail, önceki kumarlarının en tehlikelisi olan yüksek riskli bir oyuna girişiyor.
Mevcut kumar, salı günü Beyrut'ta bir konutun bombalanması suretiyle üst düzey bir Hizbullah liderinin hedef alınmasını ve elbette Filistin'in en görünür, hatta popüler siyasi liderinin öldürülmesini içeriyor. Heniye, Rusya, Çin ve ABD-Batı siyasi alanının ötesindeki diğer ülkelerle bağlar kurmayı ve bu bağları güçlendirmeyi başardı.
İsrail Heniye'yi öldürmek için yer ve zamanlamayı dikkatle seçti. Filistinli lider, İran'ın yeni cumhurbaşkanı Mesud Pizişkiyan'ın yemin törenine katıldıktan kısa bir süre sonra İran'ın başkentinde öldürüldü.
İsrail'in İran'ın yeni yönetimine verdiği mesaj, rejimin savaşı daha da tırmandırmaya hazır olduğu ve Hamas'a verdiği mesaj ise İsrail'in savaşı sona erdirmek ya da müzakere edilmiş bir ateşkese varmak gibi bir niyetinin olmadığı şeklindeydi.
Son husus belki de en acil olanı. İsrail Başbakanı Benyamin Netanyahu, aylardır savaşı sona erdirmeyi amaçlayan tüm diplomatik çabaları engellemek için elinden gelen her şeyi yaptı. Filistinli üst düzey müzakereciyi öldürerek İsrail, şiddete ve başka hiçbir şeye yatırım yapmadığına dair son ve kararlı bir mesaj verdi.
Fakat İsrail'in provokasyonlarının boyutu, Orta Doğu'daki Filistin taraftarı kamp için büyük bir zorluk teşkil ediyor, o da İsrail'in tüm bölgeyi yıkıcı bir savaşa sokma isteğini yerine getirmeden aynı derecede güçlü mesajlarla nasıl karşılık verileceği.
'Direniş Ekseni' olarak bilinen İran, Hizbullah ve diğerlerinin askeri kapasiteleri göz önüne alındığında, risk faktörlerine rağmen bu zorluğun üstesinden gelebilecekleri kesin.
Zamanlama da aynı derecede önemli: İsrail'in bölgedeki dramatik tırmanışı, Netanyahu'nun Washington'a yaptığı ziyaretin ardından geldi ve ABD Kongresinde ayakta alkışlanmasının yanı sıra, ABD'nin bölgesel bir savaşa doğrudan müdahil olmaksızın rejime koşulsuz destek vermesine dayanan pozisyonunu temelden değiştirmedi.
Buna ek olarak, İsrail'de ordu, askeri polis ve aşırı sağcı destekçilerinin karıştığı son çatışmalar, İsrail'de gerçek bir darbenin gerçek bir ihtimal olabileceğini gösteriyor. İsrail'in muhalefet lideri Yair Lapid'in sözleriyle: "İsrail uçuruma yaklaşmıyor, zaten uçurumun içinde".
Dolayısıyla Netanyahu ve aşırı sağcı çevresi için giderek daha sınırlı bir zaman ve sınırlar içerisinde hareket ettikleri aşikar.
İsrail, esasen bir diplomat görevi gören siyasi bir lider olan Heniye'yi öldürerek çaresizliğinin boyutunu ve askeri başarısızlığının sınırlarını gösterdi.
İsrail'in gitmeye istekli olduğu kriminal boyut göz önüne alındığında, bu çaresizlik sonunda İsrail'in Gazze savaşından önce bile kışkırtmaya çalıştığı bölgesel savaşa yol açabilir.
Washington'un İsrail'in uzlaşmazlığı karşısındaki zayıflığı ve kararsızlığı göz önünde bulundurulduğunda, Tel Aviv bölgesel bir savaş isteğine her şeye rağmen ulaşabilir.
Çeviri: YDH