YDH- Lübnan'daki parlamento seçimleri yaklaşırken, reformist gruplar "egemen güçler" listelerinde yer almak için hazırlıklara başladı.
El-Ahbar'a göre, bu grupların çoğu, 14 Mart İttifakı’nın mirasçıları olan Hristiyan partilerin öncelikli destek verdiği listelerde yer alacak.
Bu listelerin omurgasını ise Lübnan Güçleri ve Ketaib Partisi oluşturuyor.
Şiilerin çoğunlukta olduğu ya da sandalyelerin az olduğu bölgelerde tablonun daha karmaşık olduğunu kaydeden el-Ahbar, çok sayıda ismin yarıştığını ve Şii muhalefet içinde ciddi bölünmeler yaşandığını bildirdi.
Bu durum, geçtiğimiz Pazar Nebatiye’de “Değişim Hareketi” tarafından düzenlenen kutlama öncesindeki medya hareketliliğinde de net şekilde ortaya çıktı.
“Değişim Hareketi”nin üyeleri ağırlıklı olarak eski “Demokratik Sol” aktivistleri, Lübnan Komünist Partisi’nden ayrılanlar ve Mustafa Hani Fahs gibi bağımsız isimlerden oluşuyor.
Ancak Şii muhalefet içinden, özellikle “Asas Media” web sitesinin genel yayın yönetmeni Muhammed Bereket liderliğindeki “Kurtuluşa Doğru” girişiminden sert eleştiriler alıyorlar.
Kasım Cabir adlı “Kurtuluşa Doğru” üyesi, Değişim Hareketi ve Fahs’ı aktivistleri kandırmak ve büyükelçiliklerce muhalif projelere sağlanan fonları kötüye kullanmakla suçladı.
Bu iddialar, iki gün önce imzasız olarak yayımlanan bir raporla da desteklendi.
Çatışmanın fitilini ateşleyen ise “Değişim Hareketi”nin Suudi Arabistan büyükelçiliğine yaptığı ziyaret oldu.
Güney’deki seçim yarışı, Şii muhalefet arasında fikir farklılıklarından çok, temsil gücünü tekelleştirme ve özellikle Arap ülkelerinden dış destek sağlama konusundaki rekabetle alevlenmiş durumda.
Barakat’ın medya ekibiyle birlikte Güney’e yaptığı tanıtım gezisinin, Emel-Hizbullah ittifakı kadar Şii muhalefete de yönelik olduğu kesin.
Siyasi yaklaşımlar ve söylemler ne olursa olsun -ister Emel-Hizbullah’a karşı olsunlar, ister Şii kimliklerinde ısrarcı -Şii muhalefet, Emel-Hizbullah’a karşı bir savaş alanı haline gelmeden önce kendi içinde sert bir çatışma sahnesine dönüştü.
Güney’de olmayan bir Şii koltuğunu kapmak için medya kampanyaları ve saha gösterileri düzenleniyor.
Bazıları henüz adaylık başvurusu yapmamışken bile fiili olarak bölgenin yöneticileriymiş gibi davranıyor.
Ortada, gerçek bir muhalefet ortaya koymaktan çok, hayali bir koltuk için iç çekişmeler ve karşılıklı suçlamalar var.
Tüm bunları yaparken de, Güney halkına Emel-Hizbullah ittifakına karşı ciddi bir alternatif oldukları vaad ediliyor.