İsrail rejimi özellikle 7 Ekim'den sonra iki kritik hata yaptı; bu hatalar umutsuzluğa, zayıflığa ve çatlaklara yol açtı. İsrail'in büyük çaresizliğinin müsebbibi kişiler telafi çabaları için de uygun değil.
YDH- Eski Şin Bet ajanı, revizyonist Siyonist Ehud Yatom, Tel Aviv merkezli The Jerusalem Post gazetesindeki yazısında, İsrail rejiminin vahim hatalarını telafi etme arzusunun neden ve sonuçlarını irdeliyor.
***
İsrail hükümeti, özellikle de lideri, özellikle 7 Ekim'den sonra iki stratejik hata yaptı. İlk ve en önemli hata, rehinelerin tamamını evlerine geri getirmeye çalışmadan kara harekâtına başlamak oldu. Aralarında bebek, çocuk, kız, erkek, kadın, erkek ve yaşlıların da bulunduğu yaklaşık 240 kişi o korkunç günde kaçırılmıştı.
Askeri operasyon başlamadan önce rehinelerin çoğu hala hayattaydı. Onları evlerine geri getirmek için ne gerekiyorsa yapmak ulusal ve ahlaki bir görevdi. Bu, vatandaşlarını kendi evlerinde terk eden devletin sorumluluğuydu.
Karar vericileri, rehineleri hayattayken evlerine geri gönderme konusunda derhal bir karara sevk etmesi, savaşı kaybettiğimiz gerçeğini kabul etmesi ve ilk zaferin kaçırılanların iadesi olacağını anlaması gereken hükümetin doğrudan hatası ve sorumluluğudur.
Hükümet liderleri egolarını bir kenara bırakmalıydı. Haklı da olsalar rehineler geri dönene kadar katil örgütlere kesin bir askeri darbe vurma görevini ertelemeliydiler. Ancak kararı verecek olanlar böyle yapmadı, tersini yapmayı seçti.
İntikam alma, tam bir askeri zafer kazanma ve Hamas'ı devirmeyi merkezi bir hedef haline getirme ihtiyacı, ulusal ve ahlaki adaletin önüne geçti. Rehineler, aile üyeleri, cephedeki savaşçılar ve Kuzey ve Güney'den tahliye edilenler için talihsiz ve acı verici bir karar oldu bu.
Geç olması hiç olmamasından iyidir. Tam şimdi, ABD ve diğer birçok dost ülke ile çatışmayı derinleştirmek yerine, Refah'ın kontrolünü ele geçirmek yerine, kabine ne pahasına olursa olsun rehineleri derhal evlerine geri göndermeye karar vermeli.
Askeri manevranın stratejik hatası
Hükümetin askeri manevralarının ikinci ve önemli bir stratejik hata ile sakatlandığı açıktır. Gazze Şeridi'ndeki durumu etkili bir şekilde ele almak için hükümetin eş zamanlı iki cepheli bir savaşa girmesi zorunluydu. Daha basit bir ifadeyle, Gazze Şeridi'nin hem kuzeyinden hem de güneyinden senkronize bir taarruz akıllıca bir hareket tarzı olurdu.
İsrail ordusu, manevranın başında, İsrail'in dünyanın desteğine sahip olduğu bir zamanda Gazze'nin kuzeyine ve Refah'ın güneyine girerek her iki şehirdeki terör tugaylarını ve taburlarını aynı anda yok etmeli ve oradan Han Yunus'a ve merkezi kamplara doğru ilerlemeliydi.
Böylesine parlak bir askeri hamle tüm dünya tarafından kabul görürdü. ABD'nin İsrail'e uyguladığı yaptırımları, giderek genişleyen dünyanın gazabını, antisemitizmi, BM'deki İsrail karşıtı oyları vs. önlerdi.
Başarısızlıktan sonraki ilk günlerde karar vericilere şok, utanç ve sinir bozukluğu eşlik etti. Pek çok hata yapıldı; ama bu iki hata bizi çaresizliğe, zayıflığa, kararsızlığa ve karar vericiler tarafından yaklaşık sekiz ay önce tanımlanan savaş hedeflerine ulaşma umudunu yitirmeye götürdü.
Yardım çağrısını, Hamas'ın Nahal Oz gözlem noktasına sızmasını, askerlerin acımasızca yakalanmasını ve daha sonra esir alınmalarını gözler önüne seren videonun durmaksızın yayınlanması, başarısızlığın büyüklüğünü ve düşmanın acımasızlığını kesintisiz kanıtlıyor.
Bu belki de hükümetin ulusal ve etik görevini yerine getirmesi ve ne pahasına olursa olsun tüm kaçırılanları evlerine geri göndermesi için son şansıdır.
Sayın Başbakan, bu sizin sorumluluğunuz ve görevinizdir. Benim ve pek çok kişinin görüşüne göre, derhal durdurulması gereken tehlikeli bir kötüye gidiş içindeyiz.
Direksiyon da fren de Başbakan'ın elinde; Savunma Bakanı, Genelkurmay Başkanı, Şin Bet Başkanı, Güney Komutanlığı Komutanı ve diğerleri ile birlikte, acı veren başarısızlıklarından sonra pozisyonlarını terketmeli ve kampanyayı başkalarının yönetmesine izin vermeliler.
Böylesine acı bir başarısızlığa neden olanlar askeri ve sivil ıslahı yönetemez. Dahası, bugüne kadar sorumluluk üstlenmekte başarısız olanlar, ıslah çabasında daha da beceriksiz olduklarını kanıtladılar.
***
Çeviri: YDH
