“Direniş, tüm senaryolarda, bunlardan kaynaklanan yansımalarla yüzleşmeye ve/veya bu bağlamda ortaya çıkan fırsatlardan yararlanmaya hazır.”
YDH - Suriye'deki değişim, İsrail'in bölgedeki konumunu güçlendirirken, Lübnan ve Filistin için tehditleri artırdı. Suriye'nin zayıflaması, Lübnan direnişinin stratejik derinliğini ve ikmal hatlarını kesintiye uğrattu. El-Ahbar yazarı Ali Haydar’a göre İsrail, bu durumu Lübnan'a yönelik saldırganlığını artırmak için bir fırsat olarak görüyor. Ancak Lübnan direnişi, tüm zorluklara rağmen gücünü koruyor ve bölgedeki dinamiklere karşı hazırlıklı.
Suriye'deki değişim, hem bölgesel hem de Lübnan'ı kapsayan yansımaları ve tehditleri açısından, bölgesel ve Lübnan'ı ilgilendiren bir olay oldu ve olmaya devam ediyor.
Bu durum, Suriye'nin düşmanla olan çatışma denklemindeki konumu, Lübnan'a kıyasla coğrafi, demografik avantajları ve yeteneklerinden kaynaklanıyor.
Suriye'nin oynadığı rolün ana hatları, Suriye'deki durumun ve rejim tercihlerinin düşmanın Lübnan'a yönelik stratejisi üzerindeki doğrudan etkisini açıkça gösteren tarihi kanıtlarla görülebilir.
Bu rol, Camp David Anlaşması ve 1982'deki Siyonist işgalden sonra, Gazze'yi destekleme savaşı ve son savaşa kadar daha da arttı. Zira Suriye, Lübnan'daki direniş için stratejik bir derinlik ve açık bir ikmal hattı oluşturmaktaydı.
Bir an için İsrail'in Suriye devletinin yeteneklerini yok etmesi, Suriye'de yaşanan bir olay gibi görünebilir.
Fakat bunun yansımaları ve tehlikeleri Lübnan'ı ve bölgeyi de etkiliyor. Düşman, önceki rejimin devrilmesinden ve yeni bir siyasi ve güvenlik gerçeğinin ortaya çıkmasından sonra bu seçeneğe yöneldi.
Bu yeni gerçeklik, düşmanın, başka koşullarda geniş çaplı bir savaş başlatarak elde etmesi gereken şeyi gerçekleştirmesini sağladı.
Başka bir deyişle, Suriye'nin çatışma denkleminde bölgesel bir güç olarak etkisiz hale getirilmesi ve zayıflatılması, İsrail için bir güç, Lübnan, Filistin ve bölge için tehlikelerinin artması anlamına gelmektedir.
Suriye'deki değişimin İsrail boyutundaki diğer bir unsur da direnişin stratejik bir derinlikten ve ana silah geçişinden mahrum bırakılması.
Bu durum, direnişi on yıllar boyunca İsrail tehdit ve saldırılarıyla yüzleşme konusunda yetkin kılmıştı.
Bu durum aynı zamanda düşman varlığının (İsrail) değerlendirme ve karar alma mekanizmalarında önemli bir veri olarak masada duruyor ve saldırgan seçeneklerinin şekillenmesinde etkili oluyor.
Mevcut aşamada, Suriye'deki yeni durum, düşmanın Lübnan'daki direnişe karşı bahislerini güçlendirmesine katkıda bulunuyor, zira düşman bunu, bir dereceye kadar güvende hissederek saldırılarda daha da ileri gitmek için bir fırsat olarak görüyor.
Düşmanın önceki Suriye rejimi düşmeden önce başlattığı savaş ise, savaş sırasında da anlaşıldığı üzere, esas olarak sahip olduğu güvenlik ve askeri kozlarla Hizbullah'ı yenebileceği değerlendirmesinden kaynaklanıyordu.
Yeni ortaya çıkan tehlikeler, yukarıda belirtilenlerle sınırlı değil. İsrail'in Güney Suriye'deki yayılması ve bir tampon bölge dayatması, aynı zamanda Lübnan'ı da kuşatıyor.
Pratik açıdan, Suriye sınırının bir kısmı, tarihsel olarak bu özellikle nitelenen Lübnan için zayıf bir nokta haline geliyor.
Bu durum, Suriye sınırının Lübnan ve direniş için doğrudan bir tehdide dönüşme olasılığı dışında da geçerli.
Bununla birlikte, tüm bu değişiklikler, Lübnan'daki direnişin, geçtiği tüm dönemeçlerde kanıtlandığı gibi, boyun eğmeye ve çökmeye karşı dirençli bir toplum haline gelmesinden sonra gerçekleşti.
Direniş; güç, deneyim ve yetenek inşası konusunda büyük adımlar attıktan sonra, İsrail bunu yok etmeye çalıştı ve kısmi sonuçlar elde etti.
Ancak direniş, Lübnan'ı savunma stratejisindeki ana güç olmaya devam etti ve hiçbir dış tehdit bunu hesaba katmadan hareket edemez.
Son yılların ve on yılların deneyimlerinin kanıtladığı gibi, bölge, bu veya şu eğilimi güçlendiren değişikliklere yol açabilecek dinamiklerle dolu.
Direniş, tüm senaryolarda, bunlardan kaynaklanan yansımalarla yüzleşmeye ve/veya bu bağlamda ortaya çıkan fırsatlardan yararlanmaya hazır.
Çeviri: YDH
