Velid Canbolat’ın Hizbullah’a silah bırakma çağrısının, sadece bir “devlete bağlılık” mesajı olmadığı anlaşılırken, ABD’nin etkili Dürzi lobisinin hazırladığı dosya iddiaları, Dürzi liderin kaygılarını güçlendiriyor.
YDH- Lübnan merkezli el-Ahbar gazetesi ABD’nin Türkiye Büyükelçisi ve Suriye Özel Temsilcisi Thomas Barrack’ın yaklaşık on gün önce Beyrut’ta Lübnan’daki İlerici Sosyalist Parti'nin eski başkanı Velid Canbolat'ı ziyaret etmesine dikkat çekti.
El-Ahbar'a göre, Canbolat, Barrack’ın kamuoyuna açık şekilde görüştüğü tek Lübnanlı siyasetçi.
Canbolat ise dün gerçekleştirdiği basın toplantısında, silahın yalnızca devletin tekelinde olması gerektiğini vurgulamış, Hizbullah'a "silahlarını teslim etme" çağrısında bulunmuş ve Şebaa Çiftlikleri'nin Birleşmiş Milletler tarafından çıkarılan 242 sayılı karar kapsamında olduğunu belirterek, ‘’Burası, İsrail'in işgal ettiği Suriye toprağıdır.’’ demişti.
Bu ziyaret, Barrack’ın sorumlu olduğu son derece hassas başlıklardan, Lübnan’daki genel durumdan Hizbullah’ın silahlarına, reformlardan Suriye ve Lübnan’daki Dürzi toplumunun rolüne kadar pek çok konunun gölgesinde gerçekleşti.
Ayrıca Canbolat’ın ABD Büyükelçisi Barrack’la görüşmesinin içeriği, Washington’da güçlü bir Dürzi lobisinin kendisine karşı dosya hazırladığı iddiaları ve ABD Kongresi’nin inceleme başlatması, kararın ardında Batı’ya taviz kaygısını güçlendirdi.
ABD'nin Lübnan Büyükelçisi Lisa Johnson ve milletvekili Teymur Canbolat'ın da katıldığı toplantı, Dürzi liderin eski rejimin yıkılmasının ardından Suriye'de, özellikle de güneyde meydana gelen derin dönüşümlerden duyduğu endişenin arttığı bir dönemde “Velid Canbolat'ın son can simidi” olarak nitelendirildi.
Suriye Dürzi toplumunun artan zorluklarının Lübnan’daki Dürzileri de etkilediği bir dönemde, Canbolat’ın Colani’ye yaptığı sürpriz ziyaretin Suriye Dürzileri tarafından reddedilmesi, yıl başından beri güç kazanan yeni aktörlerin etkisi karşısında kaygılarını daha da artırdı.
Suriye’de el-Haceri’nin etkisini artıran ve çatışmalarla kitlesel göçe yol açan gelişmeler Lübnan’daki Dürzileri de etkilerken, İsrail’deki Şeyh Tarif’in desteği ve geçmiş yardımlarının örgütlenmeye dönüşmesi, Canbolat’ın kaygılarını iyice derinleştirdi.
Muhtara’da alarm zilleri çalarken Canbolat, partisi içinde kontrolünü kaybetmeye başladığını gördü.
Bazı parti kadroları artık muhalifleriyle açıkça iletişim kuruyordu, Lübnan, Suriye ve Filistin'den Dürzi grupları tarafından yönetilen sosyal medya kampanyaları tırmanıyordu, "Dürziler terk edilmedi" ve İsrail'in onları desteklemeye hazır olduğu fikrini teşvik ediyordu.
Canbolat bunu "güçlenme aşaması ve bir güç duygusu" olarak tanımladı ve bu da kaygı seviyesini zirveye çıkardı.
İşte bu atmosfer, onu silahları devlete teslim etme kararına yöneltti.
Yakın çevresine, “Kimsenin başka taraflara karşı silaha sarılmayacağını garanti edemem” diyerek olası bir kaosu engellemek istediğini anlattı.
Ardından Lübnan Cumhurbaşkanı Jozef Aun’a bildirim yapıldı ve ağır silahlar orduya teslim edildi.
Velid Canbolat’ın partisinin ağır silahları orduya teslim etmesi ve Hizbullah’a silah bırakma çağrısı, sadece “devlete bağlılık” mesajı değil, Dürzi toplumunda liderlik rekabeti ve bölgesel nüfuz mücadelesinin yanı sıra, ABD’deki etkili Dürzi lobisinin baskısıyla Batı’yla ilişkileri koruma kaygısının da bir yansıması olarak değerlendiriliyor.
