İsrail’in Lübnan, İran ve Yemen’deki suikast ve saldırı operasyonları, yapay zekâ destekli istihbarat sistemi üzerinden yürütülüyor; uzmanlar, sistemin işleyişini bozacak veri güvenliği ve yanıltıcı bilgi stratejilerinin acil önlem olduğunu belirtiyor.
YDH- Islamic World News Haber Ajansı'na (ISW News) göre, İsrail’in Yemen’deki Ensarullah hedeflerine yönelik saldırılarında izlediği kalıplar, Lübnan ve İran’a yapılan önceki saldırılarla neredeyse özdeş.
Uzmanlar, operasyonların yüksek hızda işleyen yapay zekâ destekli bir istihbarat ve saldırı mekanizması üzerinden yürütüldüğünü, sistemin işleyişinin acilen değerlendirilmesi ve karşı tedbirlerin alınması gerektiğini vurguluyor.
Uzmanlar, İsrail’in operasyonlarını altı temel bilgi sorusuna gerçek zamanlı yanıt veren bir algoritma üzerinden yürüttüğünü belirtiyor; sistem, “kim (ne zaman), kim (kime), nerede (hangi yerde), ne (hangi nesne), neden (sebep) ve nasıl (yöntem)” sorularına odaklanarak yöntem, donanım ve tesis kapasitesini kullanıyor.
İran ve Lübnan’daki Yahudi casus ağlarının kapsamı ve faaliyetlerinin şaşırtıcı veya kabul edilemez olmadığını vurgulayan ISW News, İsrail istihbarat servisleri ve Yahudi Ajansı’nın İran’daki köklü geçmişine dikkat çekiyor.
Ancak aynı güç Yemen’de oldukça sınırlı; bu nedenle, saldırı hedefleriyle ilgili altı temel bilgi sorusunun yanıtlarının yalnızca insan casusluğu ve etkisiyle sağlanamayacağı vurgulanıyor.
Analistler, tekrar eden terör ve modern savaş kalıplarının, sistemin yüksek hacimde veriyi hızlı şekilde işleyip analiz ederek yanıt verdiğini gösterdiğini belirtiyor. Sisteme aktarılan veriler; uydulardan, internetten, insan casusluğundan, elektronik dinleme, siber saldırı ve CCTV ağlarının hacklenmesi gibi kaynaklardan toplanıyor ve yapay zekâya aktarılıyor. Yapay zekâ motoru, bu verileri hızla işleyip analiz ederek desenleri çıkarıyor ve hedefleri belirliyor; hedef tespiti tamamlandığında operasyon için gerekli bilgiler Hava Kuvvetleri’ne iletiliyor.
Hedef tespit sisteminin önlenmesi
Uzmanlar, sistemle mücadelede ilk ve en kritik adımın veri girişlerini körleştirmek olduğunu vurguluyor.
Sisteme doğru ve yeterli bilgi akışı engellenmeli; uydular lazerler veya elektromanyetik darbe toplarıyla körlenmeli, gerektiğinde doğrudan hedef alınmalı, büyük veri ve diğer bilgi türlerinin sınır yönlendiricilerinden çıkışı engellenmeli ve veri güvenliği önlemleri ciddi şekilde uygulanmalıdır.
İkinci, daha akıllı ve karmaşık yöntem ise düşman sistemine yanlış veya yanıltıcı veri beslemek ya da sistemin bizim belirlediğimiz bilgileri almasını sağlamaktır. Günümüzde yapay zekâ, 1.000 kişilik bir bilgi ve güvenlik ekibinin yıllık işini saniyeler içinde, çok daha yüksek doğruluk, derinlik ve kapsamla gerçekleştirebilmektedir.
Bu nedenle, sistemi insan gücüyle etkisiz hâle getirmek mümkün değildir; düşman sistemine karşı etkili olacak yapay zekâ çözümleri geliştirmek zorunludur.
Son adım olarak, düşman sistemine hatalı ama inandırıcı bir veri kalıbı sağlayan bir yapay zekâ sistemi oluşturulmalıdır. Böylece sistemin çıktısı yalnızca büyük hatalardan ve yanıltıcı bilgilerden oluşacaktır.
