Moskova'daki Crocus Belediye Binası'na yapılan saldırının hemen ardından Batı'daki siyasetçiler ve medya aynı anda IŞİD'i suçlamıştı ardından IŞİD saldırının arkasında kendilerinin olduğunu iddia eden şüpheli bir fotoğrafı hızla paylaşmıştı.
YDH- El-Meyadin'den bağımsız araştırmacı Tarık Marzban, Taciklerin hedef tahtasında olduğunu savunan ve son terör eylemlerini gerçekleştirmek için neden Tacikler'in seçildiği sorusunu ortaya atan bir analiz kaleme aldı.
El-Meyadin'de yayınlanan analize göre, suçluların Tacik vatandaşları olduğu kanıtlanmış olsa da, Rus hükümeti ve güvenlik makamları saldırıların arkasında Ukrayna ve Batılı müttefiklerinin (ABD, İngiltere, NATO) olduğunda ısrar ediyor. Bunu destekleyecek açık göstergelere ve kanıtlara sahip olduklarını iddia ediyorlar. Öte yandan Batı, saldırıların planlanması ve icrasından IŞİD'i ya da özellikle Horasan'ın IŞİD'ini sorumlu tutarak kendi anlatısına sadık kalıyor. Bu versiyon sadece onları herhangi bir dahlinden aklamakla kalmıyor, aynı zamanda asıl amaçlarına hizmet ediyor ve nihayetinde onları planlayıcılar olarak ortaya çıkarıyor.
Tacikistan, jeopolitik savaş alanında karlı bir hedef
Tacikistan'ın özellikle gençler arasında yoksulluk ve yüksek işsizlik oranlarıyla karşı karşıya olması, önemli sayıda göçmen işçinin Rusya'ya gitmesine yol açıyor. Bu işçiler ailelerine destek olmak için ülkelerine para göndermekte ve bu da işçi dövizleri yoluyla Tacikistan ekonomisinin canlanmasına yardımcı oluyor.
Ülke, Orta Asya ve Afganistan ile birlikte jeopolitik çatışmaların odak noktası olmuştur. SSCB'nin dağılmasının ardından Suudi Arabistan ve diğer Körfez Arap ülkeleri, Vahhabilik ve Selefilik gibi dini aşırılıkları yayarak Tacik toplumunu istikrarsızlaştırmak için büyük yatırımlar yaptı.
Devlet Başkanı Emomali Rahman'ın Tacikistan'daki İslamcı aşırılık yanlısı unsurları ortadan kaldırmada ya da topluma dahil etmede ne kadar başarılı olduğu belirsizliğini koruyor. Ancak ülkede laik bir devlet ve toplum kurmayı başardı ki bu da dini aşırıcılığa karşı sıkı önlemler alınmasını gerektiriyordu.
Ne yazık ki, "erdemli Batı" ve onun "özgür" medyası, Tacikistan'ın kendine özgü koşullarını ve karşılaştığı zorlukları göz önünde bulundurmaksızın, Tacik Cumhurbaşkanı'nı otoriter, diktatör ya da despot olarak nitelendirerek sık sık eleştiriyor.
Bununla birlikte, yaygın yoksulluk, yolsuzluk ve adam kayırma, ekonomik yoksunluk ve özellikle Rusya'dan gelen işçi göçmenlerin para transferlerine bağımlılık bugün Tacikistan'da hala hüküm sürüyor. Rusya'dan dönen işsiz göçmenler (her ne sebeple olursa olsun hayal kırıklığına uğramış) terör örgütlerinin eleman kazanması için ideal bir hedef oluyor.
Crocus Saldırısı faillerinden Dalerjon Mirzoev'in babası oğlunun dindar olmadığını, camiye gitmediğini ve alkol kullandığını iddia etti ancak, 10 bin dolar olduğu söylenen para karşılığında cinayet işlemeye hazırdı.
Hegemon'un Orta Asya Satranç Tahtasındaki Son Hamleleri
2010 yılında, Taleban ile Doha'da müzakerelerin başladığı sıralarda, ABD "Derin Devleti "nin ufukta Rusya (ve daha sonra Çin) ile potansiyel bir askeri çatışma öngördüğünden bahsediliyordu.
Plan, Rusya ile çatışmanın dolaylı olarak vekiller aracılığıyla gerçekleşmesi, Ukrayna'nın savaş alanı olarak seçilmesi ve AB'nin destek merkezi olarak hizmet vermesiydi. ABD bir süredir Ukrayna'ya gizlice, 2014'ten bu yana ise daha açık bir şekilde yatırım yapıyordu.
ABD'nin üst düzey yöneticileri Afganistan'dan çekilmek ve iktidarı Taleban'a devretmek için çalışmaya başladılar - bunun iki ana nedeni vardı. Birincisi, kendilerinin yokluğunda Kabil'de hükümeti yönetenlerin (Gani, Karzai ve eşleri) kendi çıkarlarını temsil etmek ve ilerletmek için uygun olmayacağını düşündüler. İkinci olarak, Ukrayna'daki "savaşın" maliyetli olacağını ve ABD Kongresi'nin aynı anda hem Ukrayna hem de Afganistan projeleri için büyük meblağlar sağlamayı asla kabul etmeyeceğini hesapladılar; bu nedenle ikincisini (Ukrayna) finanse etmek için ilk "dolar tahliyesinden" (Afganistan) ayrılmak zorunda kalacaklardı.
Ancak ABD'nin geri çekilmesinin daha derin bir nedeni vardı: Güçleri Afganistan'da olduğu sürece, Afganistan'da ve bölgede - yani İran, Orta Asya ve Çin'de - güvenlikten sorumlu olmak zorunda kalacaklardı... Bu da Afganistan'ı komşu ülkelere, Rusya ve Çin'e karşı kullanılabilecek terörist gruplar için bir kuluçka merkezi olarak kullanamayacakları anlamına geliyordu. Ancak..fanatik köktendincilerin (Taleban) ve komşu ülkelerden gelen diğer İslamcı terörist grupların elindeki bir Afganistan, kolayca uygun bir üreme alanı sağlayabilirdi...
Aslında ABD ile Taleban arasındaki Doha müzakerelerini izleyen pek çok gözlemci, bu hedefin sonunda imzalanan gizli anlaşmada önemli bir müzakere noktası olduğuna inanıyor.
Ancak ABD'nin sahnelenen ayrılışından ve Taleban'ın yönetimi ele geçirmesinden sonra Taleban'ın (en azından şu ana kadar) böyle bir işlevi doğrudan yerine getirmek için hazırlıksız ve isteksiz olduğu anlaşıldı.
Dahası, İranlılar, Ruslar ve Çinliler onları gözetim altında tutuyordu. Öte yandan Taleban iktidara geldikten sonra Afganistan'ın Tacik nüfusundan silahlı direniş grupları oluşmaya ve rejimi tehdit etmeye başladı. Bölgedeki tüm komşu devletler ve diğerleri Taleban'la (onları resmen tanımadan) etkileşime ve hatta işbirliğine girerken, Taleban'a karşı sözde "ulusal direnişin" siyasi liderliğini destekleyen Tacikistan bu grupların Duşanbe'de bir ofis kurmasına izin verdi. Ancak ABD, Taleban'a karşı herhangi bir direnişi desteklemeyeceğini açıkça ifade etti.
Daha önce de belirtildiği gibi, Tacikistan'daki genç nesil arasında yoksulluk ve işsizlik uzun süredir hüküm sürüyor. Körfez ülkeleri ve Pakistan 1990'larda Tacikistan'da aşırılık yanlısı fikirleri yaymak için çok şey yapmış ve bunun sonucunda iç savaş çıktı.
Yaklaşık 200 Tacik'in Suriye'de IŞİD saflarında savaştığı söyleniyor. Bunların çoğu Rusya'daki Tacik göçmenler arasından devşiriliyor.
Taleban'ın Ağustos 2021'de yönetimi ele geçirmesinden bu yana Afganistan'daIŞİD'in varlığına ilişkin pek çok tartışma yaşandı. Taleban'ın onlara karşı şiddetli bir mücadele verdiği iddia ediliyor ancak Afgan gözlemciler Badahşan'da CIA bağlantılı özel kuvvetlerin Pencşir'de bulunduğunu öne sürüyor.
Bu vilayet hem Afganistan'ın hem de Tacikistan'ın en yoksul bölgelerinden biri olan Pamir dağlık bölgesinde yer alıyor. Suriye hapishanelerinden kaçan IŞİD teröristlerinin de burada saklanıyor olabileceğine dair şüpheler var. Taleban, IŞİD'e karşı başarılı bir mücadele verdiğini ve tüm hücrelerini ortadan kaldırdığını iddia etse de zaman zaman çatışmalar yaşandığı bildiriliyor.
Bu çatışmaların gerçek DEAŞ teröristlerini mi kapsadığı yoksa Taleban'ın IŞİD'e bahane ederek kuzeydeki Tacikler ve Panjshir vadisi başta olmak üzere gerçek düşmanlarını mı hedef aldığı belirsiz. Afganistan ve bölgedeki Taleban'ı yakından tanıyanlar, IŞİD'in uzun süredir Pakistan ISI'sının ve dolayısıyla CIA ve MI6'nın bir uzantısı olarak görülebilecek Taleban Hakkani grubuna entegre olduğuna işaret etmektedir.
Tarık Marzban, IŞİD ya da Horasan IŞİD'i nihayetinde bir hayalettir, bölgede adına her türlü hainliğin yapılabileceği hayalet bir varlıktır...her mevsim ve her türlü kirli iş için bir yaratımdır.'' diyor.
Ayrıca Tacik aidiyetini vurgulamayı amaçlayan Horasan IŞİD'i yakıştırması, Afganistan'daki Taleban'ı meşrulaştırmaya ve Taleban'a karşı mücadele eden Taciklerin direnişini itibarsızlaştırmaya hizmet etmektedir.
Crocus Saldırısı - Rusya için amaçlanan çifte darbe
Rusya Federasyonu'nda yaklaşık 3 milyon Tacik'in işçi göçmen olarak çalıştığı iddia ediliyor. Artık bildiğimiz üzere, Crocus Belediye Binasına yapılan vahşi saldırının dört ana faili Tacikti... ve suç ortaklarının çoğu da öyleydi.
Yabancı düşmanı "aşırı milliyetçiler" - neyse ki Rusya'da azınlıktalar - Crocus saldırısını ideolojik ve siyasi hedefleri için kullandılar ve tüm göçmenlerin Rusya'dan sınır dışı edilmesini talep ediyorlar: "Tacikler Tacikistan'a!" ve "Rusya "Ruslar" için".
Saldırıyı takip eden günlerde, Rus vatandaşlarının şoförlerin Tacikistanlı olduğunu öğrendiklerinde taksi yolculuklarını iptal ettiklerine dair haberler geldi. Çok sayıda göçmen işçi tacizden şikâyet etmiş ve saldırıya uğrama korkularını dile getirmiş, bu da göçmen işçilerin Rusya Federasyonu'ndan göç etmesine yol açtı.
Moskova'daki terör saldırısının sonuçlarını yorumlayan KGAÖ Genel Sekreteri İmangali Tasmagambetov, Orta Asya ülkelerinden gelen işçi göçmenler üzerinde baskıya yol açan tedbirlerin kitlesel bir göçü tetikleyeceği uyarısında bulundu.
Rusya'nın Taciklerin ve Rusya'daki işçi göçmenlerin tamamını ya da neredeyse tamamını kaybettiğini varsayalım... Bunun bedeli ne olur?
2020 nüfus sayımına dayanarak, 2024 yılında Rusya'nın "ulusal bileşimi" hakkındaki veriler, mevcut nüfusun 147 milyon 182 bin 123 olduğunu ortaya koymaktadır. Bunun 130 milyon 587 bin 364'ü, yani yüzde 88,73'ü Rus uyrukludur.
İlginçtir ki Rusya'da 350 bin 236 kayıtlı Tacik yaşamaktadır. Bununla birlikte, Haziran 2023'te Sputnik tarafından bildirildiği üzere bir göç uzmanı, 2022'de toplam 9,5 milyondan fazla göçmen arasında yaklaşık 3,1 milyon Tacik göçmenin bulunduğunu belirtti.
Bu sayıya yaklaşık 4,9 milyon Özbek ve 1 milyon Kırgız vatandaşı da dahildir. Ayrıca Tacikistan Çalışma Bakanlığı, 2023 yılında 652 bin 000 işçi göçmenden 627 bin 000'den fazla Tacik'in Rusya Federasyonu'na gittiğini bildirmiştir.
Bağımsız Sendikalar Federasyonu'nun 12. Kongresi'nde Başkan Putin, yakın gelecekte "Rus ekonomisi yüksek bir talep ve hatta personel sıkıntısı yaşayacak. Bunu anlamalıyız ve önümüzdeki yıllarda bununla yaşamak zorunda kalacağız."
Gelişmekte olan Rus ekonomisi 627 bin 000 işçi göçmeni kaybederse ne olur? Tüm bu vazgeçilmez işgücüne ne olurdu? Böyle bir durumda Rusya sadece ekonomik bir felaketle karşı karşıya kalmaz... aynı zamanda -ki bu ikinci darbe olacaktır- sınırlarının ötesinden gelen daha fazla tehlikeye de maruz kalır: Rusya'dan kovulan ve Tacikistan'a dönen çok sayıda genç Tacik kaçınılmaz olarak yoksullukla karşı karşıya kalacak ve "IŞİD & Co" için kolay bir av haline gelecektir. Yabancı düşmanı aşırı milliyetçiler, Tacik ve diğer Orta Asyalı göçmenlerin Rusya'dan kovulmasını sağlayarak, Batılı terör planlayıcılarının isteklerini yerine getirmiş ve onlara kitlesel eleman sağlamış olacaklardır. Bu nedenle, Crocus saldırısının failleri olarak Taciklerin seçilmesi, Batı'nın "Böl ve Yönet" stratejisinin ana hedefinin bir parçasıdır: Rusya'nın çok uluslu nüfusu arasında güvensizlik ve anlaşmazlık tohumları ekmek, bu da istikrarsızlığa ve muhtemelen iç savaşa yol açacaktır.
Tacikistan: Ezilmiş insanların ülkesi ve Rusya'nın jeopolitik Aşil topuğu...
Rusya'nın Tacikistan'la olan karmaşık ilişkisinin bir başka yönü daha var: Rus özel kuvvetleri Tacikistan'da konuşlanmış durumda; Tacikistan güneyde Talebanlaştırılmış Afganistan'la sınır komşusu... Ve Taleban'ın Tacikistan ve Rusya'ya karşı gelecekte nasıl bir tavır takınacağını kimse bilmiyor: dostane ya da düşmanca (Transatlantikçiler için ikincisi tercih edilir).
Geçmişin çözülmemiş travmaları ciddi bir engel teşkil ediyor
Orta Asya'da Farsça konuşan ve kökleri İran yaylalarının Horasan bölgesine dayanan Taciklerin uzun bir baskı tarihi vardır. Orta Asya, 18. yüzyılda Rusya ve İngiltere gibi sömürgeci güçler gelene kadar yüzyıllar boyunca Batı dünyasından izole bir şekilde varlığını sürdürdü. Bu iki ulus arasında 19. yüzyılda şiddetli bir rekabet başladı ve Afganistan'ın aralarında bir tampon devlet olarak kurulmasına yol açtı. Ne yazık ki bu durum, Amu Derya nehrinin her iki yakasında yaşayan ve daha sonra 1900'lerde Çarlık İmparatorluğu'na bağlı Rus Türkistan Genel Valiliği'ne dahil edilen Tacik halkının zararına olmuştur.
Sovyetler Birliği'nin ortaya çıkması ve Afganistan'ın bir Peştun devleti olarak uluslararası alanda tanınmasıyla birlikte Tacik halkının ayrılığı kesinleşti. Oxus'un kuzeyindeki Tacikler Sovyet Tacikistan devletine entegre edilirken, güneydeki "Afganistan "daki Tacikler Peştun yönetimine boyun eğmek zorunda kaldı. Joseph Stalin daha sonra yeni sınırlar çizdi ve iki büyük Tacik merkezi (şehri) "Semerkant" ve "Buhara "yı, sömürgeci "Böl ve Fethet" düsturuna uygun olarak Sovyet "Özbekistan" Cumhuriyeti'ne verdi. Fars alfabesinden Kiril alfabesine geçiş (1920'lerde), nihayetinde Tacik halkı ve kimlikleriyle İran-Fars bağlantısını yok etti ve böylece Farsça konuşan Tacikleri tarihlerine, kültürlerine ve köklerine yabancılaştırdı - elbette amaçlanan da buydu.
Bu hasarlı kimlik, başta Suudi Arabistan olmak üzere Körfez ülkelerinin ve Batılı gizli servislerle bağlantılı STK'ların Tacikistan da dahil olmak üzere Orta Asya'ya büyük miktarda para akıttığı ve halklara kaybettikleri kimliklerinin yerine Vahhabi ve Selefi aşırılık yanlısı ideolojiler sunduğu 1990'lardan bu yana nüfus kesimlerinin "yeniden İslamlaştırılmasının" başarısına katkıda bulunan ana faktörlerden biridir.
Orta Asya ülkelerinin hiçbirinde bu saldırgan dini aşırıcılık Tacikistan'daki kadar verimli bir zemin bulamamıştır. Taleban'ın Afganistan'ı ele geçirmesinin ardından Horasan IŞİD'i olarak bilinen hayalet şimdi bölgeye musallat olmuş durumda.
Moskova'daki terör saldırısının ardından Batılı siyasetçiler ve onların NATO medyası bu hayaleti bölgede gerçek bir terör örgütü olarak yerleştirmeye çalışmakta ve Tacikistan'ı dünya kamuoyunda "IŞİD-Horasan "ın evi olarak damgalamaktadır. Artık "asimetrik savaşın" -yani terörizmin- bocalayan, gerileyen bir Hegemon'un son ve çaresiz başvurusu olduğu da açıktır.
Jeopolitik satranç tahtasının yeni konfigürasyonu söz konusu olduğunda, gelecekte bu hayalet hakkında daha çok şey duyacak ve göreceğiz, çünkü erdemli Batı'nın bu Horasan IŞİD'i yardımıyla Orta Asya'da Direniş Ekseni'ne (Rusya, Çin, İran) karşı yeni bir cephe açmaya niyetli olduğu görülüyor.
Ve böylece Afganistan ve Tacikistan - Horasan - bir kez daha ebedi savaş alanları olarak ünlerini yaşayacaklar.
