Robert İnlakeş, el-Meyadin'de yayımlanan makalesinde Filistinli direnişçilerin günümüzde anlaşılması zor savaş kabiliyetlerini yazdı.
YDH- Siyasi analist Robert İnlakeş, el-Meyadin'de ‘The Thorn Of Palestine’: Re-Invading Jabalia Was A Fatal Israeli Mistake'' başlığıyla yayınlanan makalesinde İsrail'in ölümcül hatalarını ve Filistinli direnişçilerin günümüzde anlaşılması zor savaş kabiliyetlerini karşılaştırıyor.
***
Yaklaşık yedi gün önce İsrail ordusu stratejik bir kararla Refah'ın doğusu ile Gazze Şeridi'nin kuzeyindeki Zeytun mahallesi ve Cibaliya'ya sürpriz bir saldırı dizisi başlattı.
Birkaç ay önce Gazze'nin kuzeyindeki direnişi başarılı bir şekilde etkisiz hale getirdiklerini iddia etmelerine rağmen, bölgede yaşanan son olaylar kayıplara ve aşağılanmaya neden oldu.
Hamas'ın 6 Mayıs'ta kapsamlı bir esir değişimini kolaylaştırmayı ve çatışmaya son vermeyi amaçlayan ateşkes önerisini kabul ettiğini açıklamasının ardından İsrail hükümeti gerilimi tırmandırarak ve Gazze'nin güneyindeki Refah kentinde planladığı askeri operasyona devam ederek tepki gösterdi.
Refah Sınır Kapısı'na doğru yaklaşık 3 kilometrelik ilk ilerleyişi, kısa süre sonra İsrail güçlerinin Refah'ın doğu bölgelerine doğru daha geniş bir yayılma izledi.
Siyonistler ayrıca Zeytun mahallesini yeniden işgal etmeyi ve daha sonra Cibaliya kasabası ve mülteci kampına bir başka saldırı başlatmayı taahhüt ettiler. İsrail ordusu, Gazze'nin tüm bölgelerinde önceki aylara kıyasla direnişin performansı ve taktiklerindeki niteliksel sıçrama karşısında şaşırırken, Cibaliya direniş taburlarını yeni bir şey bekliyordu.
İsrail ordusu Cibaliya'yı yeniden işgal etmenin bir sonraki öncelikli hedefleri olduğuna karar verdi, ancak özellikle de Siyonist liderler aylar önce buradaki direnişi zaten mağlup ettiklerini iddia ederken, eylemleri için geçerli bir gerekçe üretemedi.
Yoğun nüfuslu bölgeye girerken, muhtemelen bunun öncekilerden daha kolay olacağına inandılar ve saldırıyı savaş boyunca yaptıklarına çok benzer bir şekilde gerçekleştirdiler.
Direniş daha önce gerilla tarzı karşı saldırılarını başlatmadan önce Siyonistlerin bir bölgeyi işgal etmesini beklerken, bu kez direniş taburlarının stratejisinde bir değişiklik oldu. Filistinli direnişçiler İsraillilerle doğrudan karşı karşıya gelmeyi ve onları mümkün olduğunca uzun süre geri püskürtüp püskürtemeyeceklerini görmeye çalışmayı tercih etti.
Gazze'de “Filistin'in Dikeni” olarak bilinen Cibaliya mülteci kampındaki direniş taburları, İkinci İntifada sırasında el-Kassam Tugayları savaşçılarının önceki nesillerinin tutumunu benimsedi ve halkın söylemini benimsedi: “Kampımıza girmeyeceksiniz”.
Bu, el-Kassam'ın sözcüsü Ebu Ubeyde'nin sık sık tekrarladığı “bu bir zafer ya da şehadet direnişidir” sözünü somutlaştırmaktadır.
Cibaliya mülteci kampı 1987 yılında İntifada'yı başlatmasıyla ünlüdür.
Birçok kişi tarafından Batı Şeria'daki Cenin neyse Gazze için de Cibaliya direnişin yatağı ve kalesi olarak kabul edilir.
İsrail ordusunun 2000'li yılların başında Cibaliya mülteci kampını ele geçirmek için yaptığı birkaç girişimin ardından, Siyonist varlık 2004 yılının Ekim ayında, özellikle Cibaliya kampına odaklanarak kuzey Gazze'ye bir saldırı başlattı.
Ancak çoğu sivil 130'dan fazla Filistinliyi öldürdükten sonra geri çekilmek zorunda kaldılar. O zamanki öncelikli hedefleri iki İsraillinin ölümüne neden olan roketlerin ateşlenmesini engellemekti ancak direnişin kısa bir süre sonra roket saldırılarına devam etmesini engelleyemediler.
Diğer ulusların silahlı kuvvetleriyle kıyaslandığında gülünecek amatörce hatalar yapmaya devam eden Siyonistlerin aksine, Filistin direnişi sürekli gelişmekte ve savaş deneyimlerinden dersler çıkarmaktadır.
Bu seferki direniş 2004'teki gibi değildi ve hatta Aksa Tufanı Operasyonu'nun başlarında yaşanan çatışmalara da benzemiyordu; Siyonist güçlerin verdiği kayıplar şaşırtıcı derecede yüksekti.
Kimse 8 aylık savaşın ardından direnişin eskisinden daha güçlü ve daha karmaşık operasyonlar gerçekleştirebilecek hale geleceğini beklemiyordu. Direniş düzinelerce pusu kurmayı, İsrail askeri araçlarına 100'den fazla RPG başlığı atmayı, tankların altına patlayıcı yerleştirmeyi, anti-personel mühimmat atmak için insansız hava araçları kullanmayı, keskin nişancı operasyonları gerçekleştirmeyi ve çeşitli silahlı çatışmalara girmeyi başardı.
Cibaliya taburları ayrıca işgalci ordunun ikmal hattını kesmeyi başararak onları birçok kez değiştirmeye zorladı.
Tüm bunların ötesinde, İsrail askeri ve siyasi liderliğinin kendi halkları önünde yalancı olduğu ortaya çıktı. Askerleri yorgun ve motivasyonsuz düşüyor, ailelerine ceset torbaları içinde ya da ağır yaralı olarak dönüyorlar, üstelik rejimlerinin pasifize edildiğini ve oradaki direnişin çoktan yenildiğini iddia ettiği bir yerde.
Kuzey Gazze Şeridi'nden roket atışları bile son haftalarda artarken, direniş grupları tarafından yayınlanan düzinelerce video tünel sistemlerinin hala sağlam olduğunu ve saldırıları başlatmada etkili olduğunu kanıtlıyor.
İsrailliler bir kez daha Filistin'in dikenine battılar ve amansız, motive ve odaklanmış bir direniş karşısında daha fazla güven kaybediyorlar.
Siyonist varlık her zaman olduğu gibi Cibaliya'nın sivil halkına karşı kitlesel katliamlar gerçekleştirmiş, sivil altyapıyı acımasızca havaya uçurmuş ve bir dizi savaş suçu işlemiştir. Bu zalimce uygulamaların etkileri Filistin direnişinin etkinliği ile azaltılamazken, masum insanları öldürmenin askeri bir zafer anlamına gelmediğini göstermektedir.
Bununla birlikte, direnişin etkinliğinin yaptığı şey, halka kararlılık aşılamak ve ailelerine karşı işlenen Siyonist suçların sonucu olarak acı çekenlere teselli vermektir.
Direnişçilerin Cibaliya'daki taktiklerini neden aniden değiştirmeye karar verdikleri tam olarak açık olmasa da, bu kararın alınmasına katkıda bulunmuş olabilecek birkaç faktör var. Bunlardan ilki, İsrail'in nüfusun yoğun olduğu bölgelere yaptığı son saldırılar sırasında Şifa Hastanesi gibi yerlerde sivillere karşı işlenen vahşetin boyutlarıdır.
Siyonist işgalciler bölgelere girip sivillerin kontrolünü ele geçirdiklerinde onları hapsediyor, işkence ediyor, infaz ediyor, cinsel istismarda bulunuyor ve canlı kalkan olarak kullanıyorlar. Direnişin, Siyonist militanların sivillere başka yerlerde uyguladığı yöntemlerin tekrarlanmasını önlemek için Cibaliya'de taktik değiştirmeye çalışmış olması muhtemeldir.
Bir başka neden de düşmanın bu tür taktiklere verdiği tepkilerden ders çıkarmak olabilir; bu özellikle Refah'taki direniş savaşçıları için faydalı olabilir, zira kendileri de muhtemelen çok çeşitli taktikler kullanacak ve Cebaliye'de yaşananlardan yeni bilgiler edinme konusunda fayda sağlayacaklardır.
Diğer ulusların silahlı kuvvetleriyle kıyaslandığında gülünecek amatörce hatalar yapmaya devam eden Siyonistlerin aksine, Filistin direnişi sürekli gelişmekte ve savaş deneyimlerinden dersler çıkarmaktadır.
Bu, geçici varlığın hiç öğrenmediği ya da farklı şekillerde uyum sağlamadığı anlamına gelmiyor, ancak sahadaki temel sorunları ve başarısızlıkları düzeltmekte hala başarısız olduğu açık.
İsrailliler bir kez daha Filistin'in dikenine battılar ve amansız, motive ve odaklanmış bir direniş karşısında daha fazla güven kaybediyorlar. Gazze'deki Filistin direnişinden gördüğümüz şey daha önce görülmemiş bir şey ve önümüzdeki yıllarda incelenecek.
Kısıtlı araçlarla ve halkı açlık ve soykırıma maruz kalırken, direnişçiler Şehir Savaşları tarihinin en şaşırtıcı muharebelerinden bazılarıyla destanlar yazmaya devam ediyor.
Çeviri: YDH
