El-Ahbar gazetesi Genel Yayın Yönetmeni İbrahim el-Emin, Orinoco Tribune'da, eksen liderlerinin Gazze'deki direnişi kırmanın mümkün olmadığını ileten, düşmanı yıpratacak ve savaşı durdurmaya zorlayacak stratejilere odaklanmaya başladıklarını yazıyor.
YDH- Venezuela'dan yayın yapan Orinoco Tribune'da yayımlanan makalenin yazarı el-Ahbar Genel Yayın Yönetmeni İbrahim el-Emin, Gazze'yi kararlı bir şekilde savunan Direniş Ekseni liderlerinin ana odağının, özellikle Siyonist düşmanın mevzilerini etkili bir şekilde vurmaya yönelik kararlı çabalarında, direnişin zaferini sağlamak için operasyonel stratejilerini gözden geçirme sürecinde olduğunu vurguluyor.
Hizbullah Genel Sekreteri Seyyid Hasan Nasrullah, Aksa Tufanı Operasyonu'nun ardından yaptığı ilk konuşmada, Lübnan'dan gelen destek cephesinin iki ana faktör tarafından yönlendirildiğini vurguladı: Siyonist düşmanın saldırılarının yoğunluğu ve Gazze'deki direnişin direncini sağlamak için gerekli yardım.
Ensarullah lideri Seyyid Abdülmalik el-Husi de Yemen'in çatışmaya katılımının amacının saldırıyı durdurmak ve Gazze'ye yönelik ablukayı sona erdirmek olduğunu belirtti. Her iki grup da askeri iletişimlerinde Gazze'yi desteklemenin, direnişini desteklemenin ve saldırganlığı sona erdirmek ve kuşatmayı kaldırmak için çalışmanın önemini sürekli olarak yineledi.
Daha sonra Nasrullah ve el-Husi çeşitli olaylarla, en önemlisi de Direniş Ekseni liderleri arasındaki koordinasyonla bağlantılı olarak yaptıkları çeşitli konuşmalarda duruşlarını geliştirerek farklı bir biçim aldılar ve Gazze'nin kendisi de dahil olmak üzere tüm cepheleri kapsayan stratejiler üzerinde karar kıldılar.
İran'daki merkezden başlayıp Irak, Suriye, Yemen ve Lübnan'dan geçerek Gazze'ye ve Filistin'in geri kalanına ulaşan Eksen'in tarafları arasındaki hem siyasi hem de sahadaki günlük operasyonel koordinasyonun bir kısmının ortaya çıkması uzun sürmeyecekti.
Geçtiğimiz dokuz ay boyunca Gazze'deki Direniş, kararlılığı, sabrı ve etkinliği konusunda tutarlı kanıtlar sunmuş ve müttefiklerine koşulları hakkında yeterli bilgi sağlamıştır.
Direniş Ekseni liderleri düşmanın Gazze'deki direnişi kırma hedefine ulaşamayacağını anladılar. Bunun üzerine Gazze'deki direnişe iki açıdan fayda sağlayacak stratejileri desteklemeye odaklanıldı:
Birincisi düşmanı yıpratmak ve savaşı durdurmaya zorlamak, İkinci strateji ise, çatışmayı sona erdirmeyi amaçlayan devam eden müzakerelerde direnişi olumlu bir şekilde konumlandırmaktı.
Filistinliler ile Araplar haricinde ABD ile İsrail de dahil olmak üzere çeşitli tarafların direniş üzerinde uyguladığı önemli siyasi baskılar göz önüne alındığında bu olumlu konumlandırma stratejisi özellikle önemlidir..
Son haftalar Benyamin Netanyahu hükümetinin savaşı sona erdirecek bir anlaşma yapmaya niyetli olmadığını gösterdi ve Hamas'ın hedeflerine ulaştığını söylediği bir anlaşmayı açıkça reddetti.
Ardından ABD seçimlerine daha fazla bağlı hale gelen yeni bir manevra yaptı, parti üyeleri artık Joe Biden yönetiminin düşeceğine dair bahislerini saklamıyor ve Donald Trump'ın zaferine güveniyorlar.
Artık bu seçimlere kadar savaşı sürdürme temelinde hareket ediyorlar ve İsrail Güvenlik Bakanı Itamar Ben-Gvir, önerilen anlaşmayı kabul etmenin Trump'ı sırtından bıçaklamak anlamına geleceğini söyleyerek büyük sırrı ifşa edecek kadar ileri gitti.
Gazze'ye ve direnişine verilecek desteğin en faydalı şeklinin ne olacağı sorusunun yanı sıra, Direniş Ekseni'nin gündemine ABD ile nasıl başa çıkılacağı da dahil olmak üzere bölgesel ve uluslararası konular eklendi.
Eksen liderleri, resmi Arap sisteminin pozisyonlarında herhangi bir değişiklik olmasını beklemenin bir anlamı olmadığı temelinde hareket ediyor: Suudi Arabistan ve BAE, Yemen'den intikam almaya hazır olduklarını gösterirken, Ürdün Batı Şeria'daki Direnişi bastırma planlarında Ramallah Filistin Yönetimi ve Güvenlik Güçleri ile işbirliği yapıyor.
Mısır'ın himayesi altındaki herkes ise bunun başarılmasının düşmanın “Ertesi Gün” programında en öncelikli olmasını istediği Filistin iç çatışmasına yol açacağının farkında olmasına rağmen, Gazze'de Hamas'a alternatif bir otorite arayışına dahil oluyor.
Hizbullah ve Ensarullah, savaşın ilk günlerinden beri Gazze'deki direnişin yenilgisine izin vermeyeceklerini söylemişlerdir. Tüm bunlar, direniş güçlerinin saha programlarının yeniden gözden geçirilmesini, Direniş Ekseni'ndeki her bir tarafın özgünlüğüyle çelişmeyen bir düzenlemeye göre uygulanabilecek değişikliklerin dayatılmasını ve geniş çaplı bir bölgesel savaşa yol açmamasını gerektirdi.
Gazze'deki direniş, işgal güçleri tarafından yürütülen sızma operasyonlarına karşı koymaktan, Şerit boyunca bu güçlerin toplanma noktalarını ve komuta merkezlerini vurmaya geçmeye başladı.
Geçtiğimiz iki hafta içinde bu yeni modelin örneklerini sergilediler; keşif kabiliyetlerini ve patlayıcı yerleştirme ve komando grupları tarafından ya da çeşitli mermilerle bombardıman yoluyla hassas saldırılar gerçekleştirme dahil olmak üzere pusu kurulumlarını sürdürdüler.
Ayrıca savaşta sembolik bir adım olarak Gazze'deki yerleşim yerlerine yönelik roket atışları da devam ediyor.
Doğu cephesinde ise Iraklılar Ensarullah ile özel bir işbirliği programına dahil olarak kuzeyde Hayfa'dan güneyde Eilat'a kadar birçok noktada düşmana ait önemli mevzileri hedef alan operasyonlar düzenliyor. Bu da bölgedeki ABD üslerini her an hedef alabilecekleri mesajını vermektedir.
Ensarullah'ın 19 Temmuz'da şafak vakti Tel Aviv'i bombalama operasyonu, bunun rastgele ya da ’tek seferlik bir şey” olmadığını, Direniş Ekseni'nin elindeki bol miktarda hedef arasından nasıl seçim yapılacağı da dahil olmak üzere hassas hesaplamalarla hazırlandığını gösterdi.
Hizbullah'ın düşman varlığındaki hassas noktalarla ilgili ortaya çıkardığı görüntülerin, İsrail'de hedef sıkıntısı çekmeyen direniş birimlerinin istihbaratında “doğal bir verimi” temsil etmesi dikkat çekicidir.
Lübnan'la ilgili olarak düşman, Hizbullah Genel Sekreteri'nin son konuşmasında İsrail'in yeni yerleşim yerlerinin vurulacağına dair yaptığı açıklamadan hala şüphe duyuyor olabilir. Bu nedenle yeni yerleşim yerlerinin bombalanması, Lübnan'daki direnişin yeni sivil merkezleri vurmaya hazır olduğunu açıkladığında düşmanın daha büyük saldırılarla karşılık verme olasılığını anladığının ilk mesajı olarak geldi.
Buna göre direniş, yeni merkezleri daha büyük bir güçle hedef alan bir karşı tepkiye kendini hazırlamıştır. Eğer yeni bombalamalar yeni bir İsrail yanıtını gerektirirse, Lübnan'daki direniş, kapsamlı bir savaşa kadar tırmanmaya hazır olduğunu peşinen söylüyor.
Tel Aviv'in bombalanması ve kuzeydeki yeni yerleşimlerin bombalanması arasında Gazze'ye uzanan bir yol var: Gazze direnişi kadar düşman da Direniş Ekseni'nin sadece Gazze'yi desteklemekle değil, saldırganlığın her türlüsünü durdurmak olan birincil hedefe hizmet etmek için daha fazlasını yapmakla sorumlu olduğunu biliyor.
Direniş, ateşkesle ilgili herhangi bir duyurunun ancak Filistin direnişi tarafından ilan edildikten sonra netlik kazanacağını da bildirmişti.
Dün Aksa Tufanı yeni bir aşamaya girdi. Basit saha hesaplarına göre, Tel Aviv ve yeni hedeflenen yerleşim yerlerinde yaşananlar, direniş güçlerinin düşmanın engelleyemeyeceği operasyonlar gerçekleştirebileceğini göstermektedir.
Herkes şunu anlamalı: Düşman, dokuz aydır sürdürdüğü şiddet ve yıkımla hedefine ulaşamadıysa Gazze halkına dayattığı acımasız bir açlık politikasıyla da o hedefe ulaşamayacak.
''Ertesi gün'' için siyasi bir plan oluşturma ihtiyacı hisseden direniş destekçileri, mevcut duruşlarından direnişi destekleyen kesin bir pozisyona ve siyasi gündeme geçmelidir.
Direnişin sözde sakıncalarını tartışmak sadece düşmana yarar sağlar. Konuşmak, müzakere, uzlaşma ve siyasi çözüm hayallerini canlandırmaya yardımcı olmaz. Zira Siyonist varlığın kalan ömrü çoğu insanın hayal ettiğinden çok daha kısa.
Çeviri: YDH
