The Cradle'daki analize göre, Direniş Ekseni, İsrail ve Batılı vekillerin muazzam askeri yeteneklerine etkili bir şekilde karşı koymak için birleşik bir ittifak kurmalıdır; zira bu kolektif çaba, bölgesel caydırıcılığın tesis edilmesi ve Batı Asya'daki güç dengesinin değiştirilmesi için elzemdir.
YDH- The Cradle'da yayımlanan makalenin yazarı Muhammed Hasan Sweidan, İsrail'in cephelerini izole etmeye çalışması direnişin bölgesel stratejisinin uygulanabilirliğini potansiyel olarak baltaladığı için Eksen hareketinin önemli bir zorlukla karşı karşıya olduğunu belirtiyor, çatışmanın sonucunun, özellikle ABD'nin İsrail operasyonlarına verdiği destek ışığında, Direniş'in İsrail'in taktiklerine karşı birleşik bir cephenin etkinliğini gösterme becerisine bağlı olduğunu vurguluyor.
Strateji ve dış politika uzmanı Lawrence Freedman, Strateji: Bir Tarihçe adlı ufuk açıcı çalışmasında ittifakların savaşta oynadığı kritik rolü incelemişti:
Savaş zamanlarında, bir ittifakın gücü sıklıkla test edilir ve dayanıklılığı bir ulusun hayatta kalması için çok önemli olabilir. İttifaklar sadece maddi destek sağlamakla kalmaz, aynı zamanda diplomatik destek, ortak istihbarat ve stratejileri koordine etme yeteneği de sağlar ki bunların hepsi zafer ihtimalini artırır. İttifakların sürdürülememesi izolasyona ve zayıflığa yol açarak savaş içinde genelin çabasını zayıflatabilir.
Bu inceleme, Direniş Ekseni'nin direncinin ve gücünün doğrudan bir testi olarak Batı Asya'da gelişen olayları yansıtıyor.
Alanların birleştirilmesi
7 Ekim sadece Aksa Tufanı Operasyonu'nun birinci yıldönümü değil, aynı zamanda “Cephelerin Birliği” teorisinin soyut bir fikirden somut bir stratejiye dönüştüğü bir dönüm noktası oldu.
Geçtiğimiz yıl boyunca bu teori “destek cepheleri” aracılığıyla pratiğe döküldü ve devam eden çatışma bu teorinin etkinliği için bir test alanı işlevi gördü.
Direniş Ekseni yelpazesinde üst düzey suikastların art arda gelmesiyle birlikte ittifak, uyumunu ve birden fazla cephede koordineli bir şekilde faaliyet gösterme kabiliyetini kanıtlama gibi ciddi bir zorlukla karşı karşıya kaldı ve bu alanların birleştirilmesi daha geniş bölgesel vizyonu için hayati önem kazandı.
Cephelerin birleştirilmesi
Hizbullah'ın Gazze'ye destek operasyonları başlattığı 8 Ekim 2023 tarihinden bu yana Direniş Ekseni net bir mesaj vermeye çalıştı: Bir cepheye yapılan saldırı tüm cephelere yapılmıştır.
Cephelerin Birliği'nin merkezinde yer alan bu ilke, işgal devletinin her bir savaş alanını tek başına ele alamayacağı anlamına gelmektedir.
İsrail'in çatışmayı parçalara ayırma ve her cepheyi ayrı bir varlık olarak ele alma stratejisi, Eksen yanıtlarını birden fazla savaş alanında koordine ettiğinde etkisiz hale gelir.
Direniş Ekseni, bir süper güç tarafından desteklenen dünyanın en güçlü askeri oluşumlarından biriyle karşı karşıyadır. Gelişmiş teknolojik ve askeri yeteneklere sahip olan İsrail, uzun süredir küresel siyasi düzene hakim olan nükleer silahlara sahip olanlar da dahil olmak üzere güçlü Batılı devletlerden oluşan bir koalisyon tarafından desteklenmektedir.
Bu ezici askeri gücün ışığında Direniş Ekseni, bileşenleri birbirinden farklı olsa da toplu olarak ciddi bir tehdit oluşturabilecek bir ittifakla karşılık vermesi gerektiğini biliyor. Direniş Ekseni böylesine zorlu bir düşmana ancak birleşik bir cepheyle etkili bir şekilde meydan okuyabilir.
Cephelerin Birliği, Direniş'in yıllardır desteklediği daha geniş bir bölgesel vizyonu yansıtmaktadır. Bu kavram sadece bir askeri strateji değil, kapsamlı bir bölgesel direniş projesinin somutlaşmış halidir. Bu vizyon caydırıcılık sağlamayı ve Tel Aviv ile vekillerinin Batı ve Batı Asya'daki etkisine karşı koymayı amaçlamaktadır. Geçtiğimiz yıl, direnişin farklı gruplarının çabaları koordine edildiğinde neler yapabileceklerini gösterdi.
İttifak içindeki her bir taraf kendine özgü güçlü yönlere sahiptir ve her biri kabiliyetlerine göre belirli rollerle görevlendirilmiştir. Birlikte, bölgedeki güç dengesini değiştirme ortak hedefiyle birleşik bir güç oluşturuyorlar.
Direniş Ekseni için kritik zaman
Eksen'in geçtiğimiz yıl gösterdiği dirence rağmen hareket şimdi önemli bir sınavla karşı karşıya. Eğer İsrail çeşitli cepheleri birbirinden ayırmayı başarırsa - Gazze'deki operasyonlarına devam ederken destek cephelerini durdurursa - bu durum direnişin bölgesel vizyonunun uygulanabilirliğini sorgulatacaktır. Böyle bir senaryoda Eksen Direnişi savunmasız kalacak, birleşik cepheler stratejisinin İsrail'in taktik manevraları karşısında yetersiz kaldığı ortaya çıkacaktır - Beyrut bombardımanı ve Hizbullah Genel Sekreteri Seyyid Hasan Nasrullah'ın şehit olmasından önceki çağrı cihazı terör saldırısı gibi.
Ancak Direniş, başarısının Cepheler Birliği'nin yaşayabilirliğini kanıtlamaya bağlı olduğunun farkında. Mevcut çatışmada zafer, İsrail'i parçalama stratejisini terk etmeye ve çeşitli savaş alanlarını ayıramayacağını kabul etmeye zorlamaya bağlıdır.
Birlik, işgal devletini, cepheleri bölmeye çalışmanın maliyetinin çok yüksek olduğunu anlayacağı bir umutsuzluk noktasına getirmelidir. Bu meydan okuma, özellikle de Lübnan'da, devam eden savaşta belirleyici olacaktır.
ABD-İsrail paktının rolü
Beyaz Saray sözcüsü Karine Jean-Pierre 1 Ekim'de düzenlediği basın toplantısında Washington'un tutumunu ifade ederken şunları söyledi:
''İsraillilerin, İsrail vatandaşlarını tehdit etmek için kullanılabilecek Hizbullah altyapısını yok etmek üzere sınırlı operasyonlar yürüteceğini anlıyoruz. Bu da İsrail'in kendini ve vatandaşlarını savunma ve sivilleri güvenli bir şekilde evlerine geri gönderme hakkı ile uyumludur.''
ABD Dışişleri Bakanlığı da İsrail'in Hizbullah'ı hedef almasını desteklediğini ifade etmiş ve direniş hareketinin kapasitesinin “zayıflatılmasının” İsrail'in güvenliği için elzem olduğunu belirtmiştir.
ABD, mevcut savaşın sadece yerel bir çatışma değil, yeni bir bölgesel düzen için çok önemli bir an olduğunun son derece farkında. İran ve Direniş'teki müttefikleri siyasi olarak galip gelirse, Batı'nın Batı Asya'daki hedeflerine doğrudan meydan okuyan bölgesel bir strateji geçerli olacaktır.
Böyle bir değişim, bölgedeki güç dengesini değiştireceği ve Washington'un küresel rakiplerinin, özellikle de Rusya ve Çin'in daha fazla katılımını davet edeceği için derin stratejik sonuçlar doğuracaktır. Direniş Ekseni'nin kazanacağı bir zafer küresel çapta Batı karşıtı güçlerin zaferi olarak görülecek ve ABD'nin bölgedeki etkisini önemli ölçüde azaltacaktır.
Jackie Haughey'in İsrail gazetesi Maariv'de belirttiği gibi:
''İsrail ordusu görevde yalnız olsaydı, İranlıların başka bir meselesi olurdu, ancak ABD sürekli olarak onun yanında yer aldı ve savaşın finansmanından, mühimmat tedarikinin devamından ve diplomatik destek sağlamaktan sorumlu oldu. Pratikte bu bir İsrail-Amerikan ya da Amerikan-İsrail savaşıdır ve İsrail ordusu uygulayıcı yüklenicidir, ancak Washington merkezi bir role sahiptir.''
Zafere giden yol: Direnişin yapması gerekenler
Direniş Ekseni'nin zafer kazanması ve bölgesel stratejisinin etkinliğini kanıtlaması için İsrail'in çatışmanın farklı cephelerini bölemeyeceğinden emin olması gerekiyor. Tel Aviv'in Yemen ve Lübnan'a yönelik saldırılarının yanı sıra İran'a karşı potansiyel eylem hazırlıklarını da içeren geniş çaplı bölgesel tırmanışı, birleşik bir direnişin sürdürülmesi gerekliliğini bir kez daha teyit etmektedir.
Eksen, Cephelerin Birliği vizyonunu kristalize etmeli ve hiçbir cephenin izole kalmamasını sağlamalıdır. Lübnan'da kazanılacak zafer ve savaş sonrası devam edecek mevcudiyet, bölgenin işgalden kurtarılmasına yönelik uzun vadeli bölgesel projenin hayata geçirilmesinde çok önemli bir rol oynayacaktır.
Direniş ile İsrail arasında devam eden çatışma şimdiden birkaç önemli kazanımla sonuçlandı. İlk olarak, kara çatışmalarında direniş, baskınları engelleyerek ve çok sayıda Merkava tankını imha ederek İsrail operasyonlarının maliyetini başarılı bir şekilde yükseltti.
Bu durum, İsrail askerlerine verilen ağır kayıplarla birlikte, direnişin yıpratma stratejisini göstermektedir. İsrail sınırlı taktiksel ve bölgesel kazanımlar elde etse de direniş bu ilerlemelerin maliyetli ve sürdürülemez olmasını sağlayarak İsrail'in kontrolü sürdürme kabiliyetini zayıflatmaya odaklanmış durumda.
Buna ek olarak, Direniş İsrail topraklarına yüzlerce roket fırlattı ve Hayfa gibi büyük şehirler neredeyse her gün ateş altında kaldı. Bu saldırılar direnişin İsrail'in derinliklerine darbe indirme kabiliyetini ortaya koyarak uzun süreli ve sürekli çatışma kapasitesini gösterdi. Hedef yelpazesinin bu şekilde genişlemesi, askeri ve sivil altyapının işgali üzerinde daha fazla baskı oluşturdu.
Dahası, direniş kuzeydeki İsrailli yerleşimcilerin yaygın bir şekilde “yerlerinden edilmesine” neden oldu. İsrail'in işgal altındaki Filistin'in kuzeyinde istikrarı yeniden tesis etme hedefine rağmen, sahadaki gerçeklik bunun tam tersi oldu.
Daha fazla yerleşimci kaçtıkça, İsrail hükümeti kendisini giderek daha fazla baskı altında buluyor ve ilan ettiği hedeflere ulaşmakta zorlanıyor.
Test zamanlarında disiplin ve liderlik
Yoğun askeri ve diplomatik baskıya rağmen Direniş, kilit liderlere yönelik suikastlar gibi önemli zorluklar karşısında bile kendi saflarında koordinasyon ve disiplini korumayı başardı.
Bu saldırılar İsrail'in umduğu gibi bir kargaşaya yol açmadı; bunun yerine direniş, liderliği yeniden tesis etme ve operasyonel etkinliği sürdürme becerisini göstererek yüksek düzeyde koordinasyonla faaliyet göstermeye devam ediyor.
İsrail içindeki genel güvenlik duygusu da sarsıldı. Son zamanlarda yapılan anketler, İsrail nüfusunun önemli bir kısmının artık kendini güvende hissetmediğini, hatta birçoğunun siyasi ve güvenlik durumu nedeniyle göç etmeyi düşündüğünü göstermektedir.
İç güvendeki bu erozyon, İsrail'i içeriden daha da istikrarsızlaştırdığı için direniş için önemli bir başarıdır - işgal devletine dayatılan bilişsel savaşın bir kanıtıdır.
Direniş'in belki de en kritik başarısı, büyük gerilemelere rağmen operasyonları sürdürme becerisi olmuştur. Bu tür sınavlar karşısında mücadeleye devam etmek, direnişin dayanıklılığı ve kararlılığı hakkında çok şey anlatmaktadır. Bu engellerin aşılması nihai başarı için belirleyici olacaktır.
Büyük baskılar altında elde edilen bu başarılar, Direniş Ekseni'nin uyum sağlama, sebat etme ve bölgesel vizyonunu ilerletme becerisini örneklemektedir. Çatışma basit bir askeri mücadelenin ötesine geçerek Batı Asya'nın geleceği için çok önemli bir mücadele haline gelmiştir.
Çeviri: YDH
